کسانی که برای بیان روایت‌شان از مهاجرت، به تهران آمدند
تاریخ انتشار: ۲۳ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۳۲۶۲۳۳
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، دهمین کارگاه فصلی پروژه «چهارفصل تئاتر ایران» با حضور ۱۶ نویسنده از ۱۰ استان کشور، بیست‌وپنجم اسفند در مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری برگزار می‌شود.
ایوب آقاخانی مدیر دفتر مطالعات و پژوهش‌های مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری و همچنین طراح و سرپرست پروژه جامع ملی آموزش نمایشنامه‌نویسی به علاقه‌مندانِ خارج از پایتخت با عنوان «چهارفصل تئاتر ایران» اعلام کرد، ۱۶ نمایشنامه‌نویس از ۱۰ استان کشور با ۱۷ اثر در این کارگاه فصلی که آخرین کارگاه پروژه «چهارفصل تئاتر ایران» در سال جاری محسوب می‌شود با عنوان «تئاتر و مهاجرت» با اسکان در تهران در این کارگاه‌ها حضور خواهند یافت تا در تعامل با نویسندگان استان‌های دیگر و هیئت علمی چهار فصل آثار خود را وارد فرآیند بازنویسی و آماده‌سازی برای چاپ کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
فهرست شرکت‌کنندگان کارگاه نمایشنامه‌نویسی با موضوع «تئاتر و مهاجرت» به این شرح است:
_ «زندگی همچون گیاه» نوشته آروین خوش‌پسند از گیلان
_ «بی‌سرزمین‌تر از باد» نوشته شیوا رجبی از گیلان
_ «من پسرتان هستم» نوشته مجید کاظم‌زاده مُژدهی از گیلان
_ «استشهادی برای مردن» نوشته روح‌الله صالحی از همدان
_ «لاتاری» نوشته رویا رحمت‌زاده از گیلان
_ «زندگی در حال فرار» نوشته صادق فرهمند از تهران
_ «راه، شانه خاکی ندارد» نوشته صابر دل‌بینا از کردستان
_ «شرقی غمگین» نوشته مرجان موسی‌نژاد از گیلان
_ «تم ِ ترمه به وقتِ تپانچه» نوشته روح‌الله صالحی از همدان
_ «وارونگی» نوشته فریده محمدی از اصفهان
_ «فرارفتن» نوشته سیدمحسن موسوی از اصفهان
_ «خواهرم که دیوانه بود» نوشته آرزو بهرامی از زنجان
_ «ابزاری تک‌دسته با تیغه نسبتاً تیز فلزی» نوشته پوریا قصابی از خراسان رضوی
_ «بی‌وطن» نوشته وحید درویشی از گیلان
_ «رفتن، ولی ماندن» نوشته فرهاد بصیر از گلستان
_ «خاورمیانه زیر برف» نوشته مجتبی حیدری از بوشهر
_ «دنده عقب» نوشته حامد مهینی از بوشهر
شرکت‌کنندگان فصل نهم «چهارفصل تئاتر ایران» با عنوان «تئاتر و ماورا» آثار خود را جهت ارزیابی نهایی تقدیم هیئت علمی فصل نهم کرده‌اند.
۲۵۹۲۵۹
کد خبر 1742900منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: بازیگران تئاتر تئاتر تئاتر شهر حوزه هنری سازمان تبلیغات چهارفصل تئاتر ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۲۶۲۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شوفرهایی که خواننده شدند + فیلم
همشهری آنلاین - بهاره خسروی : قصه ها و ترانه های و ماشین‌نوشته های تهران قدیم خط به خطش برای اهالی تهرانی که در گرد و غبار روزگار مویی سپید کرده‌اند پر از خاطره‌های فراموش نشدنی است.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
«محمود منیعی» تهران‌پژوه، درباره این موضوع توضیح می‌دهد: «با عجین شدن خودرو در زندگی روزمره مردم و جمع شدن بساط درشکه‌چی‌ها اغلب راننده‌ها برای جلب مشتری بیشتر و بازارگرمی سعی می‌کردند از ترفندهای مختلفی استفاده کنند. قدیم‌ها خودروها فاقد پخش‌صوت یا رادیو بودند. به همین دلیل، اغلب راننده‌ها سعی می‌کردند با خوش‌وبش و نقل روایت‌های جالب به نحوی با مسافران ارتباط بگیرند تا اینکه به مرور زمان راننده‌ها یا شوفرهای خوش‌صدا شروع کردند به آوازخوانی در طول مسیر که در ماشین دودی هم انجام می‌شد.»
بنا بر این، خواندن تصنیف‌هایی کوچه‌بازاری مانند ترانه معروف ماشین مشدی ممدلی نه بوق نه صندلی و از قند و شکر ساخته‌ام جوجه خروس، آقایان یکی یه دونه خروس و... در هنگام سفر رواج پیدا کرد.
اما قصه ماشین‌نوشت ماجرای جالب‌تری دارد. مطالبی که اغلب برگرفته از دلمشغولی‌های روزمره صاحب خودرو بود. درباره فرهنگ ماشین‌نوشت‌ها «سیدجمال هادیان طبایی‌زواره» کتابی با عنوان «اتول‌نامه» نوشته است که در آن به موضوع همین ماشین‌نوشت‌ها و معروف‌ترین و پر مخاطب‌ترین آنها در میان راننده‌ها پرداخته شده است.
منیعی در این باره می‌گوید: «زیبایی بصری خودروها و اینکه پیام و اثری تلنگرآمیز برای ذهن مخاطب داشته باشد برای راننده‌های تهران قدیم بسیار مهم بود و به همین دلیل سعی می‌کردند وسیله نقیله‌شان را با بهترین شکل و نوشته‌ها تزیین کنند و به نحوی تو چشم شهر باشد؛ از جمله: عمرا اگر لنکه‌ام را پیدا کنی / خدایا هیچ جوانی را نامراد نکن/ مژده ای دل که مسیحا نفسی می‌آید / سلام جیگر طلا / ناظم نظم جهانی کی می‌آیی / خدا کند که بیایی و..»
کد خبر 848729 برچسب‌ها هویت شهری تهران اتومبیلرانی
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان